3 goede redenen om je niet tot 1 missie te beperken

Je hebt de vraag vroeger vast wel eens gekregen: “Wat wil je later worden als je groot bent?” Ik had de meest uiteenlopende antwoorden op deze vraag. Van tuinarchitect tot archeoloog, van galeriehouder tot kunstenaar. Volgens Emilie Wapnick roept deze vraag op tot een te eenzijdig antwoord. Het zorgt ervoor dat we ons beperken tot 1 beroep of missie omdat we denken dat dit verwacht wordt van ons.

De nieuwe Renaissancemens

Emily Wapnick vertelt in haar Ted Talk “Why some of us don’t have one true calling” dat er niet alleen generalisten rondlopen op deze aarde, maar juist ook multipotentialites: mensen met veel interesses en creatieve ambities. Je kunt ook de term ‘Renaissansemens’ gebruiken. In onze huidige tijd en cultuur wordt van ons verwacht dat we één beroepskeuze maken. Tijdens de Renaissance werd het juist als ideaal gezien om goed te zijn in diverse disciplines: juist door het combineren van verschillende componenten ontstond innovatie.

Niet in 1 hokje te stoppen

Een multipotentialite herken je door een diepe, gerichte interesse in een onderwerp. Dat wordt helemaal uitgeplozen, daar gaat alle energie naartoe. Deze mensen worden heel goed in dat ene en na verloop van tijd komt er een moment dat de verveling toeslaat en er iets anders hun aandacht vangt. Dan herhaalt zich het patroon. Zo was ik als kind geobsedeerd door de natuur en alles wat daarmee te maken had. Op mijn achtste opende ik op mijn slaapkamer een heus natuurmuseum met allerlei gevonden items zoals vlindervleugels of uilenballen en kon ik menigeen meer vertellen over vogels dan een bioloog. Ik las alles wat ik maar kon vinden over mijn interesse van dat moment. Tegelijkertijd was ik creatief, tekende en schilderde ik en speelde ik piano. Toen ik groter werd, heb ik drie beroepskeuzetesten gedaan en telkens kwam er weer iets anders uit, tot grote wanhoop van mijn vader: er moest toch een opleiding zijn die ik zou kunnen volgen om dat ene te worden wat ik het liefste wilde zijn. Zo werkte het bij mij echter niet.

Uit de ene test kwam dat ik in een bibliotheek wilde werken en ja, gezien mijn liefde voor lezen was dat niet vreemd. Uit de volgende test kwam galeriehouder, maar daar was nou niet direct een opleiding in te vinden. Ik voelde ook de drang om niet enkel één ding te kunnen doen. Ik besloot om een jaartje een secretaresseopleiding te volgen. Niet dat ik daar warm van werd, maar ik leerde blind typen en steno en ik zou daarna wel weer verder kijken. Tijdens dat jaar ontdekte ik de opleiding creatieve therapie en daar had ik een klik mee. Tijdens de colleges die ik volgde, kon ik inmiddels letterlijk in steno uitschrijven wat de docent vertelde. Heel handig voor mij, maar voor mijn medestudenten schreef ik in een soort andere, onleesbare hiërogliefen. Mij gaf het een nieuwe mogelijkheid: ik leerde veel sneller dan anderen, juist door vaardigheden die ik eerder al had ontwikkeld. Momenteel ben ik hoofdredacteur, organisatieadviseur, auteur, spreker en yogadocent.

Drie voordelen

Wapnick ziet drie duidelijke voordelen van de multipotentialite:

• Er ontstaat een ideeënsynthese: je combineert twee of meer gebieden met elkaar en je creëert iets nieuws in de overlap: werkelijke vernieuwing en nieuwe ideeën ontstaan daar waar de verschillende disciplines elkaar raken.

• Je leert sneller. Als je ergens in geïnteresseerd bent, laat je er geen gras over groeien. Omdat multipotentialites vaak beginners zijn geweest, zijn ze minder bang om nieuwe dingen uit te proberen en om uit hun comfortzone te stappen. Veel van wat ze leren, benutten ze bij het nastreven van hun volgende doel, dus ze beginnen nooit helemaal vanaf nul.

• De derde superkracht is aanpassingsvermogen: het vermogen om je om te vormen en welke rol dan ook in een gegeven situatie op je te nemen. In mijn geval ben ik soms de creatief therapeut die heel snel in nieuwe mogelijkheden kan denken, dan weer de marketeer die zich makkelijk inleeft in anderen en hun producten of dan weer de hoofdredacteur.

Welke passies, missies en rollen heb jij allemaal?

Nieuwe uitdagingen

Wat ik bijzonder boeiend vind, is dat we net als in de Renaissance voor een grote uitdaging staan in de wereld: we hebben in onze tijd zoveel vraagstukken waar nog niemand echt een oplossing voor weet. Er zijn zoveel veranderingen gaande dat het van ons vraagt om ons niet meer te beperken. We hebben dus al die multitalenten hard nodig! Natuurlijk zijn er ook mensen die duidelijk een specialist zijn. Wees dan vooral die specialist. Voor iedereen die zich herkent in wat Wapnick vertelt: omarm alsjeblieft alle passies die je hebt. Volg je nieuwsgierigheid, verken de mogelijkheden in de overlap en kijk welke mooie creaties je kunt neerzetten om de wereld vooruit te helpen. Ook dat is pioniersschap!