Spiegelneuronen, laat het gedrag zien dat je wenst

Spiegelneuronen bevinden zich in de prefrontale en pariëtale cortex en reageren niet alleen als je bepaald gedrag vertoont, maar ook als je gedrag van anderen observeert, of zelfs hoort. Spiegelneuronen verklaren waarom mensen de emoties van andere mensen kunnen voelen en hun gedrag kunnen begrijpen.

Reclamemakers makers er veel gebruik van. Je ziet iets en doet het ook of wilt het ook doen.

Dit zijn op zich onschuldige mechanismen die mogelijk tegen manipulatie aanliggen, maar we zijn er zelf bij. Imitatiegedrag is een andere benaming en mocht je nu denken dat je niet imiteert, dan moet ik je teleurstellen: we imiteren allemaal. De reden daarvan is dat het onbewust en automatisch gebeurt. Je hebt er geen controle over. Ons gedrag is erg besmettelijk voor onze omgeving zoals het gedrag van onze omgeving besmettelijk is voor ons. We imiteren bijna alles: houding van lichamen, handgebaren, accenten, zelfs emoties van diegenen met wie we omgaan.

“Positief, enthousiast, betrokken en voorbeeldgedrag leidt tot gewenst gedrag”

Er is een leuk filmpje op YouTube te vinden waarin mensen in een wachtkamer zitten. (zie hieronder). Zodra de bel voor de volgende patiënt gaat, gaat er een persoon staan om vervolgens weer te gaan zitten. In minder dan geen tijd gaat de hele wachtkamer staan. Het gaat zelfs zo ver dat nieuwe patiënten vrij snel gewoon meedoen in dat gedrag zonder zich af te vragen waarom ze het doen. De anderen doen het, dus doen zij dat ook. Het ging in deze film om een proef, maar stel je eens een situatie voor waarin iemand jou een droevig verhaal vertelt. Voordat je het in de gaten hebt, imiteer je de mimiek van de ander. We noemen het dan empathie of meeleven, toch is het dat niet.

Spiegelneuronen kunnen ook tegenovergesteld werken. Neem het voorbeeld van Trump maar weer eens. Fantastisch toch dat zo’n man president van Amerika is en zo vaak in beeld komt? Zijn gedrag zal beslist geïmiteerd worden, maar heeft nog sterker het effect van “zo wil ik niet zijn” en dan gaan we juist tegenovergesteld gedrag vertonen. We zien dat niet alleen bij hem, maar ook dit wordt ingezet bij bepaalde reclame-uitingen. Denk maar eens aan alcohol gebruik (drank maakt meer kapot dan je lief is), of rookgedrag . Het doel van dit soort reclames is juist het tegenovergestelde gedrag te bewerkstelligen.

Binnen leiderschapsontwikkeling is het een graag gebruikt mechanisme, vanuit de vraag of het gedrag dat je om je heen ziet jouw gedrag is of dat juist het tegenovergestelde gedrag wordt nagestreef.

Conclusie: positief, enthousiast, betrokken en voorbeeldgedrag leidt tot gewenst gedrag.

Het gedrag dat jij laat zien in positieve zin, leidt tot gewenst gedrag. We zeggen het vaak tegen leidinggevenden: laat het gedrag zien dat je wenst, dan hoef je niets te zeggen. Alles wat onder je zit en om je heen, is een reflectie van jezelf. Dus als je gedrag ziet dat je niet wenst, heeft het weinig zin iemand daarom te veroordelen. Als je dat wilt doen, vraag je dan af in hoeverre en in welke mate jij dat gedrag zelf vertoont.